LØ√Є Is иØT a GaMЄ

لغت نامه هاى دنیا را باید آتش زد !

جلوى واژه ى نبودن نوشته اند: “عدم حضور شخصى یا چیزى” ؛ همین !

چقدر نبودن تو را ساده فرض مى کنند ؟!

کابوس امشبم شده ای تو ؛

دوم شخص مفردی که زمزمه ی دوستت دارم را در گوشم نجوا میکرد...

و حال میگوید "برو"

تک فعلی که هیچگاه انتظار شنیدن صیغه ی امرش را نداشتم !

نظر یادتون نره

دلــــت که تــنگِ یکــ نفــر باشــد …

خودِ خــــدا هـــم بیـــاید تا خــوش بگــذرد و لحــظه ای فرامــوش کنی !

فایــــده نــدارد …

تو دلــت تنـــــگ اســــت …

دلــت برای همــان یک نفــر تــنگ است …

تا نیــاید … تا نبــاـشد …

هیــچ چــیز درســت نمیـــشود …

نظر یادتون نره

سلامتیه همه اونایی که یه روزی یه

عشقی داشتن یه

همدمی داشتن

یه دلی داشتن اما الان به هر دلیلی تنها شدن...

 ܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔ

به سلامتی اونایی که موندن زیر آواری که

یه روزی فکر میکردن محکمترین تکیه گاهشون میشه...

ܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔ

به سلامتی کسی که وقتی دل بست، تا آخرش درو روی همه بست...!

نظر یادتون نره

بیا ببین،آره بیا ببین منی که میگفتم هیچ موقع گریه نمیکنم،

الان تو چه وضعی ام...

میان انبوهی از خاطراتم نشسته ام و  به یاد آرزوهای قدیمی ام...

همیشه آرزو میکردم روزی نقاش باشم تا میتوانستم رویای با تو بودن

را روی صفحه ی دل حک کنم.

آرزو می کردم نقاش باشم تا نقش آن دو چشم سیاه

مهربانت را حک کنم یا آن نگاه پر از عشق صداقتت را حک کنم

کاش نقاش بودم تا می توانستم آن لبخند دل نشینت را حک کنم

کاش...

کاش نقاش بودم نقشی از پیوند و وصال را به تصویر میکشیدم.

کاش نقاش بودم پیوند دو عاشق را به تصویر میکشیدم...

فکر نمیکردم روزی نقاش باشم و به جای پیوند،رفتنت را به تصویر بکشم

فکر نمیکردم روزی نقاش باشم و اشک چشمانم را،

شکست دل بیمارم را به تصویر بکشم!

فکر نمیکردم روزی نقاش باشم درد جدایی را،انتظار طاقت فرسا را،

فراغ یار را به تصویر بکشم!

آری من نقاشم یک نقاش دل شکسته که روزی آرزو داشت

پیوند دو عشق را به تصویر کشد...

ولی امروز من تصویر جدایی را به تصویر کشیدم...

دوســـــــــــــــــــت داشتن دل میخــــــــــــــواد

نـــــــــــــــــــــــــه دلیـــــــــــــــــــــــــل !  

از تــــــــــــــــــــــــــــه دل دوســــــــــــــــــــــــــــت دارم

بــــــــــــــــــــــــــــی دلیــــــــــــــــــــــــــــل

نظر یادتون نره

در شب آرزو ها چه گذشت؟

در این شب هم آسمان این دل بارانی بود.

هرچه گشتم جز آرزو مرگ هیچ چیزی نداشتم.

اما نه!! بعد از ساعت ها بارانی که آماد آرزویی در دل من شکفت.

اما نه برای خود آرزویی برای او.

برای او که زمانی آرزوی من بود.

چه آرزویی بهتر از آرزو برای کسی که آرزوی من بود؟

آرزوی خوشبختی و یه دنیای شادی برای او.

خدایا هیچ وقت تنهایش نذار.......آمین.

اما منم مثل همیشه آرزویی در سینه داشتم برای خویش.

نمیدانم این بنده حقیر خدا میتواند دو تا آرزو داشته باشه؟

به هر حال آرزوی هر شبم رو باز برایش تکرار کردم.

خدایا این جان خسته تنها آرزوش رهایی از زندگانی است.

خدایا به همین شب قسمت میدم روز میلادم روز مرگم باشد.

آمین.

اشكهايي كه هرشب و روز از چشمانم جاري مي شوند...

اشك نيست بلكه قطره قطره وجودم است كه آب مي شوند...

و وقتي كه شمع وجودم رو به خاموشي مي رود با دو دست تقدير

بر صفحات زندگيم خط بطلاني مي كشند

و در صفحه آخر زندگيم مي نويسند

Finish The Love…

فریادها مرده اند،سکوت جاریست،تنهایی حاکم سرزمین بی کسی است.

ما که خدا نیستیم پس چرا از همه تنهاترینیم؟!! 

نظر یادتون نره

ای کاش بودی و می دیدی که چشمانم چطور در انتظار توست...

اشکها در بدرقه راهت همچو آبی که بدرقه کننده مسافر است

تورا بدرقه می کرد و در انتظار بازگشت توست...

ای کاش بودی و التماس دستانم را می دیدی

که بسوی تو دراز شده

و با فریادی بی صدا تورا به سوی خود می خواند

اما این بازی مرا در حسرت دیدارت جای گذاشت و رفت

آری...

این منم که از دوری تو دیگر تاب و توان حرف زدن ندارم

برگرد که دیگر درمن جانی نمانده که نثارت کنم...

نظر یادتون نره

کاش می دانستی که درون قلبم خانه ای داری تو که هميشه

آن را با شفق می شويم و با آن ميگويم که تويی مونس شبهای دلم

کاش می دانستی باغ غمگين دلم بی تو تنها شده است و گل غم به

دلم وا شده است کاش می دانستی که درون قلبم با تپشهای عشق

هم صدا هستی تو... کاش می دانستی که وجود تو و گرمای صدايت

به من خسته و آشفته حال زندگی می بخشد...

کاش می دانستی.... کاش می دانستی....

♡ღ♡ نمی دانم چرا؟ کجا؟ تا کی؟ برای چه ؟!!

ولی رفتی بی آنکه به فکر غربت چشمان من باشی... ♡ღ♡

ܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔܔܜܔ

نظر یادتون نره

تقدیر

اگه عشق من حقيره ، اگه دل داره بي تو ميميره

ميدونم آرزوت همينه،ميدونم دل بهونشو ميگيره

اگه خاليه دستاي سردم،اگه ديدي من پر دردم

منم  اون غريبه اي که يه روزي عاشقت کردم

دل کندن ازخاطره هات،ميدوني که کار من نيست

اونيکه عمري عاشقم بود،ديگه به پاي من نيست

اگه واسم فردايي نباشه ، اگه تو تنم نايي نباشه

اگه دستاي ما سرده،دست تقدير بود که جدا شه

اگه قسمتم اينه،بميره اين دل تنهام توي سينه

ميري پاي کس ديگه ميشيني ، آره تقديرم همينه

اگه دستاي من حقيره ، اگه دلت از عاشقي سيره

فکرشو نکن يه روزي ، يه دله که اينجا ميميره

فکرشو نميکردم يه روزي ، دستات ازم جدا شه

من بمونم تنهاي تنها ، دلم اسير گريه ها شه

فکرشو نميکردم يه روزي،بخواي رو دلم پا بزاري

من بمونم با غصه و غم هات،تو منو تنها بزاري

اگه خاليه دستام،اگه عمريه من تو رو ميخوام

فکرشو نميکردم يه روزي ، بگي عشقتو نميخوام

اگه موندم تنهاي تنها ، قسمتم اينه ، دست  تقديره

روز پشيمونيتو مي بينم ، اون روزي که خيلي ديره

برای خواندن همه ی شعرها به ادامه مطلب بروید

روزی مرد کوری روی پله های ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار پایش قرار داده بود.

روی تابلو نوشته بود: من کور هستم لطفا کمک کنید...

برای خواندن این داستان زیبا به ادامه مطلب بروید...

برای خواندن این داستان زیبا به ادامه مطلب بروید...

شب عروسيه،آخره شبه،خيلي سر و صدا هست. ميگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض

کنه هرچي منتظر شدن برنگشته...

در را هم قفل کرده. داماد سروسيمه پشت در راه ميره داره از نگراني و ناراحتي ديوونه مي شه.

مامان باباي دختره پشت در داد ميزنند: مريم ، دخترم ، در را باز کن.مريم جان سالمي ؟؟؟

آخرش داماد طاقت نمياره با هر مصيبتي شده در رو مي شکنه ميرند تو ....

برای خواندن ادامه داستان به مطلب بروید

چند روز به کریسمس مانده بود که به یک مغازه رفتم تا برای نوه ی کوچکم عروسک بخرم

همان جا بود که پسرکی را دیدم که یک عروسک در بغل گرفت و به خانمی که همراهش

بود گفت:عمه جان…

اما زن با بی حوصلگی جواب داد: “جیمی، من که گفتم پولمان نمی رسد!

زن این را گفت و سپس به قسمت دیگر فروشگاه رفت...

برای خواندن ادامه داستان به ادامه مطلب بروید

وقتي سر کلاس درس نشسته بودم تمام حواسم متوجه دختري بود که کنار دستم

نشسته بود و اون منو "داداشي" صدا مي کرد....

به موهاي مواج و زيباي اون خيره شده بودم و آرزو مي کردم که عشقش

متعلق به من باشه اما اون توجهي به اين مساله نميکرد...

برای خواندن ادامه داستان به ادامه مطلب بروید

چرا سايه و حضور گرمت را ميان ثانيه هايم حس می كنم اما نيستی؟

چرا با تمام وجود تكه تكه شدن بلور آرزوهايم را كه زمانی چلچراغ زندگی ام بود

و  اكنون آينه ی حسرت شدند را با تمام وجودم حس می كنم

اما دستان گرم تو به ياري دستان بی رمقم براي برچيدن و بند زدن بلورهای آرزوهايم نمی آيند؟

چرا زندگی ام در لابه لای ثانيه های تكراری حسرت لحظات با تو بودنم را به رخم می كشد

اما تو نيستی تا سر به روی سينه ات بگذارم و با كوله باری از غم تن خسته و بی رمقم

را بر روی قامت سروت تكيه نهم؟

اكنون...ارزش حضورت را از تك تك لحظات نبودنت ميتوان حس كرد...

نيستی...

نيستی و هيچ كس را يارای همپايی لحظات سرد و تكراری و بی تو بودنم نيست...

به راستی چرا نميتوانم گرمای دستان عاشقت را با تمام وجود حس كنم

و آغوشت مآمنی باشد براي تسلی وجود خسته ام؟

تو نيستی...زندگی...همه چيز تكراری است...

چرا از ميان آن همه عشق و علاقه و وابستگی تنها

درد فراق و چشم انتظاری و حسرت نصيب دل بی قرارم شده؟!!

چرا حسرت؟...چرا؟!!!

نظر یادتون نره